Пролет – Блаже Конески
Photo by Evgeny Lazarenko on Unsplash
Ноќеска слушав песна
далечен топол глас,
утрово сонце ме бакна,
затоа весел сум јас.
Очиве ми се смеат,
како да не бидам луд?!
Од поле децата првпат
донесле врбов цут.
Како да не сетам мака
за твојот поглед и рака!
Спомни ме и ти мене
в срмена пролет и драга –
навечер кога со пупки
се реди твојата снага.
