Постојат многу причини зошто доаѓа до раскинување и зошто некои мажите напуштаат одлични жени. Фројд ги анализирал машко-женските односи и еве ги неговите ставови.
За да опстане врската, мора да се исполнат многу услови - потребна е многу толеранција, искреност, компромиси, подготвеност за жртвување и секако љубов. Кога ќе дојде до раскинување, т.е. еден остава друг кој е добар, квалитетен, успешен, внимателен, најчестото прашање е зошто некој остава човек кој е добар во секој поглед. Познатиот психоаналитичар Зигмунд Фројд го анализирал однесувањето на двајца луѓе во врска.
Еве три негови цитати кои можеби најдобро ги опишуваат причините зошто мажите ги напуштаат жените:
„Кој сака многу жени, добро ги познава. Кој сака една, знае што е љубов.“
Јасно е дека ако зборуваме за љубов, онаа вистинската, не може да има место за повеќе луѓе. Затоа што само еден може целосно да ви го „долови“ срцето. Ако мажот треба да биде со многу други жени, тоа доволно зборува за себе - дека не е подготвен да биде верен само на една, дека не е во состојба да почувствува длабоки и искрени чувства на целосно предавање, интимност, безусловна љубов... Од друга страна, има такви врски во кои нема повеќе љубов, но никој нема храброст да ја напушти таа врска - остануваат од навика, потреба, корист, бидејќи очекувањата на другите…. Сè на сè, тоа е измама и живеење во лага.
„Ако двојката престане да се расправа, тогаш љубовта престанува“.
Не е добро двајца луѓе постојано да се караат, бидејќи тоа значи дека не се согласуваат за ништо, дека немаат ништо заедничко и тогаш таа врска нема иднина. Не е во ред ако постојано сте незадоволни од партнерот, зошто тогаш воопшто го сакате и дали тоа може да се нарече љубов? Конструктивната дискусија, од друга страна, е пожелна бидејќи е важна за развојот на врската. На тој начин секој си го кажува своето мислење, ги истакнува своите желби и потреби, што му пречи, што го боли... Потребна е здрава дискусија во врската бидејќи така се решаваат проблемите. Ако ги турнат под тепих, ако се преправаат дека не постојат поради „мирот во куќата“, тоа ќе предизвика многу фрустрации и скриени проблеми, ќе има многу незадоволство кое на крај ќе ескалира. И тогаш дефинитивно ќе биде крајот.
„Во човечката природа е да го цени и сака сето она што не може да го постигне“.
Луѓето по природа се љубопитни суштества, сакаат нови работи, изненадувања... Сето тоа ни го нуди она што ни е недостижно, неразбирливо. Тоа нè интригира, сакаме да откриеме, да се обидуваме, да победиме... Така е и во врските. На почетокот сè е интересно, додека работите се откриваат, чувствуваме возбуда, возбуда... Подоцна, како врската влегува во „помирни води“, станува стабилна, престануваат изненадувањата бидејќи веќе знаеме сè еден за друг. Сме го постигнале она што сме го сакале и тогаш станува помалку интересно, помалку предизвикувачко. Многу партнери почнуваат да го земаат здраво за готово и токму тука најчесто се појавува проблемот. Затоа што престануваме да се обидуваме. Мислиме дека најдовме некого со кого ќе бидеме до крајот на животот и дека тој секогаш ќе биде покрај нас и дека повеќе не мора да работиме напорно или да покажуваме дека се грижиме, сакаме, поддржуваме... И тоа може да направи другата страна повторно да тргнува во потрага по нешто ново, мистериозно, за повторно да ја открие возбудата.