Ова е за пријателите кои не ги гледаме секој ден, но кога ќе ги видиме, се чувствуваме како да не минало многу време. Тие се нашите пријатели од детството, од средно училиште, и од факултетските денови.
Тие се луѓето со кои минавме милион авантури кои нема да ги заборавиме. Оние со кои имавме мрзеливи денови, луди ноќи и стотици убави моменти.
Не ги гледаме многу често, но уште ги сакаме.
Тие се оние пријатели кои не ги гледаме секој ден, всушност не ги гледаме и секој викенд, но со кои кога ќе седнеме можеме да останеме со часови. Со нив, разговорите како да немаат крај, тие се оние пријатели со кои можеме да продолжиме онаму кадешто сме застанале и кои секогаш ги интересира како ни е во животот.
И тогаш кога не се гледаме често, тие се нашата најголема поддршка, нашето рамо за плачење.
Таквите пријателства се вечни. Тие се моќни. Тоа се пријателствата кои траат и кои треба да ги негуваме со сета сила која ја имаме во себе.
