Сите сме се прашувале барем еднаш во животот: како може некој да исчезне толку целосно од нашата приказна, како да никогаш не постоел?
Photo by Jeffrey Czum
Пријатели, љубови, луѓе што некогаш ни биле целиот свет, едноставно повеќе не се тука. Оваа тишина што останува по нив може да боли, но во исто време носи и тивко објаснување.
Теоријата за последната средба ни вели дека кога ќе ја исполниме својата улога во нечиј живот, кога ќе го научиме она што требало да го научиме и ќе го искусиме она што требало да го искусиме, универзумот ни ги разделува патиштата. Понекогаш тоа изгледа сурово, но всушност е длабоко мудро: ни дава простор да продолжиме понатаму, без да се држиме за нешта што веќе ја изгубиле својата смисла. Оваа перспектива нè учи да гледаме на разделбите не како на пораз, туку како на завршен циклус. Можеби таа личност требала да биде таму за да ве научи да љубите подобро, или да поставувате граници, или да се откриете себеси. Кога мисијата е исполнета, универзумот ве води кон нова лекција и нови средби, кои пак носат свое значење.
Научно гледано, луѓето често се врзуваат преку навика и предвидливост, што ги тера да се држат за односи дури и кога тие стануваат празни. Но психолошките истражувања потврдуваат дека пуштањето на старите врски овозможува простор за личен развој и подобро ментално здравје. Затоа е важно да им веруваме на животните пресврти, дури и кога се болни.
Не постои голема филозофија во сето ова. Да се верува во оваа теорија, значи да се верува во поголема смисла. Да се верува дека ништо не е случајно, и дека секој што ќе нè допре остава трага која ни треба за да пораснеме. Но, и дека кога доаѓа време за збогум, тоа не е затоа што сме неуспешни, туку затоа што патот нè вика понатаму.
На крајот, вреди да се потсетиме: секој човек кој влегува во нашиот живот е учител. А секое заминување е потсетник дека сме се смениле, сме научиле нешто вредно, и дека сме подготвени да продолжиме. И тоа е, можеби, најубавата доверба што можеме да му ја дадеме на универзумот, дека знае точно кога некоја средба треба да биде последна.
