Ако Буда беше овде денес, набљудувајќи го нашето брзо темпо на живеење, тој би можел да понуди безвременска мудрост за да нè води низ современите предизвици.
Photo by Mattia Faloretti on Unsplash
Неговите учења се фокусираат на внатрешниот мир, сочувството и крајот на страдањето - сите сознанија кои се особено релевантни во време кое се карактеризира со вознемиреност, социјална споредба и постојана промена.
Еве како водството на Буда може да се пренесе на проблемите со кои се соочуваме во модерното време.
Потрагата по среќа наспроти уметноста на задоволство
Во свет воден од постојано трошење и докажување, Буда може да нè поттикне да го испитаме нашето немилосрдно стремење кон среќата преку материјалните работи кои ги поседуваме, но и статусот. Неговите учења за желбата и приврзаноста нè потсетуваат дека иако е природно да бараме утеха, засновањето на нашата среќа на надворешни фактори често води до незадоволство. Буда велел: „Вистинската среќа се наоѓа во пуштањето“. Тој би нѐ охрабрил да го прифатиме задоволството, ценејќи го животот таков каков што е наместо постојано да се стремиме кон повеќе. Ова не значи откажување од амбиција, туку наоѓање рамнотежа - разбирање дека внатрешниот мир не е поврзан со најновиот дигитален уред, промоција или социјален статус, туку со состојба на умот ослободена од прекумерна желба и приврзаност.
Наоѓање присуство во свет на постојани „нотификации”
Буда нè учи на важноста на внимателноста - да се биде целосно присутен во секој момент. Денес, со бескрајни известувања, мултитаскинг и социјални медиуми, да останеме присутни и свесни за сегашниот момент стана вистински предизвик. Буда веројатно ќе не потсети да негуваме свесност, велејќи: „Вие не сте вашите мисли“. Тој би нè охрабрил да правиме паузи од екраните, да бидеме свесни за тоа како го поминуваме нашето време и целосно да се вклучиме во сегашниот момент. Практикувањето на внимателност ни овозможува да го доживееме животот подлабоко, да се поврземе со другите позначајно и да ја намалиме вознемиреноста што произлегува од постојаното гледање напред или преживувањето на минатото.
Сочувство во ера на поделба
Со оглед на тоа што општеството се соочува со културни, политички и социјални поделби, учењата на Буда за сочувство се особено витални во ова (не)време. Буда веројатно ќе нè поттикне да практикуваме каруна (сочувство) не само кон оние што се согласуваат со нас, туку и кон сите, без оглед на различните мислења. Тој би потсетил: „Луѓето што ги повредуваат луѓето се повредуваат себеси“ охрабрувајќи нѐ да им пристапиме на другите со емпатија наместо со осудување. Негувајќи сочувство, можеме да помогнеме да ги премостиме поделбите, да го поттикнеме разбирањето и да промовираме мир во свет каде што непријателството често се чувствува како стандарден одговор. Буда би не потсетил дека сочувството е клучот за поврзување и дека разбирањето на туѓата перспектива е еден од најголемите дела на љубезност што можеме да ги понудиме.
Редефинирање на успехот и само-вредноста
Во време кога успехот често се мери според богатството, моќта и влијанието на социјалните мрежи, Буда веројатно би не предизвикал да го редефинираме нашето разбирање за успехот. Буда верувал дека вистинското исполнување доаѓа од самосвеста и внатрешната мудрост, а не од надворешното потврдување. Тој може да рече: „Успехот се мери со мирот во твоето срце“. Буда би нè охрабрил да негуваме внатрешни квалитети - љубезност, трпение, издржливост - кои поттикнуваат трајна среќа наместо да бркаме минливо одобрување или аплауз. Неговата перспектива нè потсетува дека вистинската самопочит доаѓа одвнатре и дека негувањето значаен, избалансиран живот е крајниот успех.
