Во културата што ја живееме, љубовта често се мери преку гестови, празнични моменти, или преку тие три зборови што сите ги очекуваат: „Те сакам.“
Photo by fauxels
Иако тие се важни и длабоко значајни, не се секогаш доволни. Затоа што љубовта не е само чувство – таа е простор што го отвораме за другиот, место каде што може да биде прифатен таков каков што е. И токму затоа, најмоќните зборови во љубовта не се „Те сакам“, туку „Те разбирам“.
Кога ќе му кажеме на некого „Те разбирам“, ние не само што го слушаме, туку го гледаме. Му покажуваме дека го сфаќаме неговиот бол, неговата тишина, неговите стравови или потреби, дури и кога не се совпаѓаат со нашите. „Те сакам“ може да биде романтичен гест, но „Те разбирам“ е чин на интимност кој бара емпатија, трпение и целосно присуство. Во свет во кој сите се брзаат да зборуваат, ретки се оние што навистина сакаат да разберат.
Љубовта што не е поткрепена со разбирање може да стане притисок. Кога не се чувствуваме разбрани, дури и најубавите зборови звучат празно. Но кога некој ќе ни каже „Разбирам зошто се чувствуваш така“, „Разбирам дека тоа ти е важно“, „Разбирам дека ти треба простор“ – тогаш љубовта добива облик што не гасне со време. Таа станува сигурно место, каде што сме прифатени и кога не сме најдобри, и кога не сме силни.
Разбирањето не значи секогаш согласување. Тоа значи почит. Значи: „Иако мислам поинаку, ти си ми важен/важна доволно за да се обидам да ја видам твојата страна.“ Тоа е еден од најдлабоките облици на љубов, бидејќи не се базира само на емоција, туку на одлука – да бидеме тука за другиот, со внимание и грижа.
Следниот пат кога ќе сакате да му покажете љубов на некого, запрашајте се: Дали само го сакам, или и го разбирам? Дали сум таму само кога е лесно, или и кога е комплицирано? Љубовта што останува е токму таа што се слуша, учи, разбира. „Те сакам“ се зборови што го отвораат срцето. „Те разбирам“ се зборови што лекуваат.
