Меша Селимовиќ, како вистински мајстор на зборот, често ги истражуваше длабоките контрасти на човечкото постоење – љубовта и омразата, добрината и злото.
Photo by Anastasiia Lopushynska
Во едно од неговите интервјуа, тој изјавува: „Љубовта не е честа. Треба да се докажува. Злото не мора да се докажува.“ Оваа изјава дополнително ја надополнува со сликата на љубовта како „остров во океанот на зло и омраза,“ симболизирајќи ја нејзината реткост, но и нејзината моќ да опстојува и да дава смисла.
Со овој симбол на љубовта како остров, Селимовиќ го потенцира фактот дека љубовта е нешто драгоцено и ретко. Опкружени со океан од зло и омраза, љубовта се издвојува како место на мир, утеха и смисла. Островот на љубовта е тивка, но моќна сила која успева да опстои и во најтешките услови. Селимовиќ нè потсетува дека, иако злото и омразата можат да изгледаат како доминантни сили, тие никогаш не можат целосно да го потопат островот на љубовта. Напротив, токму поради својата реткост, љубовта има уште поголема вредност.
Според Селимовиќ, злото и омразата не бараат докажување бидејќи тие често се појавуваат спонтано, како дел од човечката природа или општествените околности. Океанот симболизира ширење, обемност и неизбежност – реалноста дека зло и омраза постојат во светот и дека често нè опкружуваат. Но, токму во оваа слика на океанот се крие и суштинската порака: љубовта може да преживее дури и во најтемните околности. Таа не е загубена во океанот, туку е светлина што го предизвикува мракот.
Селимовиќ не гледа на љубовта како на нешто што доаѓа природно или лесно. Напротив, таа мора постојано да се докажува, да се гради и негува. Љубовта, како остров, бара труд за да се одржи, додека злото, како океан, може лесно да се прошири ако не се спротивставиме на него.
Неговите зборови нè потсетуваат дека луѓето треба активно да се борат за љубов, да ја штитат и да ја негуваат како најскапоцен ресурс. Без таа борба, океанот на омразата може да го потопи островот на добрината.
„Љубовта не е честа. Треба да се докажува. Злото не мора да се докажува“ и „Љубовта е остров во океанот на зло и омраза“ се мисли кои се вечен потсетник на важноста на љубовта во човечкото постоење. Неговите зборови нè инспирираат да не се откажуваме од љубовта дури и во најтешките моменти, бидејќи токму таа ни дава смисла и сила.
Меша Селимовиќ ни подарува филозофија што нè повикува да ја негуваме љубовта како најголема вредност. Во свет полн со предизвици, омраза и неправда, љубовта е нашиот заштитен остров, место каде што можеме да најдеме мир и смисла.
Оваа порака е универзална – таа нè поттикнува да бидеме подобри, похрабри и пољубезни, дури и кога злото изгледа надмоќно.
