Лудвиг Ван Бетовен за својата бесмртна сакана

Дури и кога сум во кревет, моите мисли, надеж и љубов одат кон тебе, моја бесмртна сакана. Можам да живеам со тебе или никако.

Би можел да долетам во твоите прегратки и да се чувствувам како дома, таму кадешто треба да бидам. Својата душа ја испреплетувам со твојата и да ветам дека никогаш веќе никоја друга нема да го има моето срце, како што го имаш ти.

Ти ме направи најсреќниот и најтажниот човек истовремено.

Секогаш твој.

Секогаш моја.

Секогаш наше.