Заљубеноста може лесно да се препознае, дури и ако не се покажуваат чувствата. Дури и ако само стојат еден покрај друг во група на луѓе или седат покрај барот не допирајќи се и не ја изразуваат љубовта со поглед. Тие можат едноставно да зборуваат или да молчат. Но, љубовта е очигледна.
Во очите на заљубениот пар се формира меур во кој се само тие двајца. Само тие двајца, дури и ако се наоѓаат среде кавга. Невидлива проѕирна школка го раздвојува парот од остатокот од светот. Невидлив облак ги обвива заљубените. А остатокот од светот станува позадина. Целиот свет со своите звуци, потези, радости и таги, станува само позадина, само сценарио.
Оваа невидлива нишка, која ги опкружува, го создава нивниот личен свет. Тие имаат своја температура, своја клима, свој јазик и своја тишина. И ништо не може да ги повреди или да ги погоди додека се во својот простор, внатре во својот меур. Ова е заедничко поле. Кога се во близина еден на друг, се создава заедничко поле полно со енергија. Тоа е она од кое е создаден „парот“, тоа е љубовта во магичниот меур на енергијата.
Тие се секогаш и секаде заедно, дури и кога не се допираат. Во својот свет, во својот простор, кој мора да се преземе со сета сила. Оваа школка сака, создава дома, засолниште и љубов...
~ Ана Кирјанова
