Неверството никогаш не е само прашање меѓу двајца возрасни.
Photo by cottonbro studiо
Иако на прв поглед изгледа како интимен проблем помеѓу сопружниците, реалноста е дека неговиот одек се чувствува многу пошироко, особено кај децата. Кога љубовта и довербата се нарушуваат во семејството, тоа не е само емоционален потрес за брачниот пар, тоа истовремено е и длабок удар во чувството на безбедност кај децата.
Според студијата објавени во Journal of Family Psychology, децата чии родители биле вклучени во сериозен конфликт или неверство имаат поголема веројатност да развијат анксиозност, депресивни симптоми и проблеми со доверба. Децата не мора да бидат директно сведоци на неверството за да го почувствуваат. Тие чувствуваат кога нешто не е во ред, кога тишината станува потешка од кавгите, кога едниот родител станува отсутен – физички или емоционално. Таа несигурност ја урива основата на нивната стабилност.
Едно од најголемите влијанија на неверството врз детето е губењето на чувството дека семејството е безбедно место. Децата, особено во помлади години, ја градат својата слика за светот врз основа на стабилноста на семејната структура. Кога таа структура се распаѓа или се испушта од контрола, детето може да развие длабоки внатрешни конфликти – дали треба да изберат страна? Дали некако тие се виновни? Дали љубовта секогаш завршува со предавство?
Photo by Vitaly Gariev
Во адолесценцијата, ефектите можат да бидат уште покомплексни. Податоци покажуваат дека тинејџери кои биле сведоци на неверство имаат зголемена тенденција кон сомнеж, цинизам и страв од интимност во сопствените идни врски. Тие може да станат претерано внимателни или, напротив, да влезат во деструктивни односи бидејќи немаат јасен модел за здрава љубов. Иако секое дете реагира различно, заедничко е чувството на предавство, збунетост и емоционална нестабилност.
Она што е најболно е што многу деца немаат простор или јазик да ги изразат своите чувства. Возрасните честопати се премногу фокусирани на сопствената болка, несвесно занемарувајќи го внатрешниот свет на детето. Психолозите препорачуваат – колку и да е тешко – искрен, соодветен разговор со децата, без детали што можат да ги трауматизираат, но со јасни пораки дека тие не се виновни, дека се сакани и дека ќе имаат поддршка без разлика што се случува помеѓу родителите.
Неверството остава длабоки последици, не само во срцето на партнерите, туку и во психата на децата кои се сведоци на пукнатините во она што го сметале за сигурно. Да се изневери партнерот значи – свесно или несвесно – да се ризикува и довербата на детето во стабилноста на врските. Вистинската одговорност лежи во тоа како ќе се постапи потоа: со сочувство, со искреност, и со психолошка поддршка за најмалите кои се најчесто заборавени жртви на брачниот крах.
