Колку е само убаво кога само за момент ќе можеме да се сетиме на оние убави денови од летниот распуст. Кога деновите започнуваа рано наутро, и веднаш излегување на улица.
Времето кога децата не спиеја до доцна попладне. Времето кога сите се будеа рано наутро за да можат максимално да го искористат целиот ден.
И, не им пречеше сонцето. Бараа неокоја убава сенка, и таму продолжуваа со игрите.
Денешните генерации кои растат со компјутери и социјални мрежи, ретко можат да видат надвор од страна или од домот, во дворот или на игралиште како се играат на начин на кој нивните врсници играле пред дваесетина, па и триесет години.
А како децата се играа? Каде исчезна џагорот од игралиштата, злото кое доаѓа со најголемиот домашен настан дали има скршен прозорец, или кој ги украде црешите и праските од градината на соседот...
Потестување на некои од игрите кои ја го одбележаа 20 век во балканските дворови, улици, школски игралишта и сотанатите места не кои децата го минуваа времето. Ластик, криенка, пар-непар... Кога денеска децата би можеле само за миг да уживаат во тоа што уживаа децата од минатото.
-Јас сум мајка на десетгодишна ќерка. Откако заврши учебната година Илина е по цел ден или на телефон или пред лап топ. Тоа и се единствение занимации. Улицата, на која јас растев, некогаш имаше и по дваесет деца. И денеска има многу деца, но сите се дома, раскажува мајка од Драчево.
Која беше вашата омилена игра од детството?
