Несакани дејства на сојата

Сојните растенија, при одгледувањето се прскаат со хемикалии, кои содржат високо количество на пестициди и придонесуваат за  поголемо токсично оптоварување во организмот. Понатаму, обработката на алуминиум од сојните продукти, може да ги оштети бубрезите и нервниот систем. Обработката исто така произведува lysinoalanine, кои можат да предизвикаат оштетување на бубрезите, и нитрозамини, кои се канцерогени.

Сојата содржи goitrogens, кои се соединенија кои можат да доведат до хипотироидизам и го зголемуваат ризикот од рак на тироидната жлезда. Овие соединенија се поврзани со автоимуни заболувања на тироидната жлезда кај  луѓето кои се хранеле со млеко од соја како бебиња. Сојата предизвикува инхибиција на тироидната пероксидаза,односно на ензимот кој е од суштинско значење за синтеза на Т3 и Т4 хормони. Непосакуваните ефекти од ова заболување вклучуваат дебелината, низок крвен притисок, намалување на нивото на сила и забавеност.

Сојата има висока содржина на антиоксидантини соединенија наречени фитати, за кои е познато дека ја инхибираат апсорпцијата на двете макро-минерали (како што се калциум и магнезиум) и минерали (како што се железо и цинк). Повеќе фитати во исхраната на детето, толку е поголема инциденцата за проблеми при растот. За жал, не постои начин да се намали содржината на фитатната киселина на соја од 'ртење, натопување или со бавно готвење. 

Производите, односно бебешката храна која е наменета за новороденчињта содржат 80 пати повеќе манган од мајчиното млеко, а преголемата содржина на манган е поврзано со невротоксичност. Хемаглутининот е составен дел од сојата. Ова соединение е познато по тоа што создава  агрегат од црвените крвни зрнца, што значи дека тие се врзуваат заедно во поголема маса. Агрегацијата го намалува протокот на течението на крвта и го зголемува кардиоваскуларниот стрес.