Леонардо да Винчи е познатиот италијански архитект, научник, вајар и сликар. Често се опишува како ренесансен човек и универзален гениј. Неговите дела се сметаат за врвни дела на овој гениј. Тој бил инспириран од мистеријата на човековото лице и движењето на душата преку изразите и движењата на лицето. Често ги анализирал луѓето, а со тоа и развил огромна мудрост за нив.
Ова се неговите најголеми мудрости.
Како што возот за’рѓува ако не се употребува, а како што водата замрзнува кога доаѓа зимата, така и човечката способност се уништува без вежбите.
Таму каде што духот не ја води раката на уметникот, таму нема ни уметност. Таму каде мислата не работи со рака, таму не постои уметник.
Учењето никогаш не го исцрпува умот.
Како што добро искористениот ден дава пријатен сон, така и добро проживеаниот живот дава мирна смрт.
Мудроста е ќерка на искуството.
Ништо не го јакне авторитетот како тишината.
Оној кој не го цени животот, тој не го ни заслужува.
Жалосен е оној ученик кој не станува подобар од својот учител.
Нема ништо во разумот што претходно не било во срцето и затоа човекот секогаш е свесен зошто нешто сака или мрази.
