Бадијала ќе седат дома, ама за 10.000-12.000 денари не работат. Познавачите што секојдневно нудат работни места во земјата потенцираат дека време е да се смени менталниот склоп на работодавците бидејќи веќе не можат да им понудат работници за тие плати оти никој не прифаќа и најчесто одговорот од младите, но сега и од средната генерација, е - не прифаќам.
Инаку, продавач за сe и сешто, од стоки до услуги, е најбараното занимање во земјата во моментот. Податоците на Агенцијата за вработување во земјата покажуваат дека меѓу најбараните занимања не се некои професии за кои требаат дипломи и високо образование, туку основни познавања и средно образование. Бројките говорат дека ако изминатиот период дневно имаше околу 8.000 слободни работни места, евиденцијата по празникот покажува дека сега се бараат едвај 3.000 места.
Статистиката на Агенцијата за вработување покажува дека покрај продавачи, недостигаат и шивачи, магационери, возачи, општи работници, касиери, готвачи, поштари, кројачи, чевлари, обезбедувачи. Има и 40 слободни позиции за програмери.
Анализите, пак, на Агенциите за привремени вработувања покажуваат дека се бараат работници што ние ги немаме слободни на пазарот.
- Покрај продавачи, се бара и сe она што го нема на пазарот. Тоа се работнички занимања, мајстори, ѕидари, тесари, возачи со Ц-категорија, заварувачи, бравари, стаклари, столари, касапи, месари, градежни работници, машинисти, кранисти, багеристи. Потребна е промена на менталниот склоп на работодавците, но и целосна промена на програмите за средно стручно образование оти не се потребни три години средно за заварувач и бравар, потребно е шест месеци теорија и уште 18 месеци пракса за да се произведе квалитетен кадар кој е дефицитарен во земјата. Потребно е повеќе пракса – велат од агенциите.
„Не, благодарам“ е најчестиот одговор од невработените
Дека трендовите се менуваат, покажуваат податоците на Агенциите кои мака мачат да им обезбедат работници на компаниите.
- Факт е дека нема веќе продавачки што прифаќаат да работат за 11.000 денари плата. Станува збор за не така лесна работа бидејќи работни се и саботите, некаде и неделите, се работи на смени, а во млечните ресторани и до 12-1 часот по полноќ. Затоа е потребна промена на менталниот склоп на работодавците и покачување на минималната плата што ја нудат. Зошто на работниците, кога ќе платат за автобус и храна, месечно нема да им останат ни 8.000 денари. Мора да разбереме дека немаме евтина работна сила и дека таа треба да се плати. Трендот е дека се повеќе младите, па и средната генерација, седат дома невработени, а не одат да работат за таа плата – додаваат тие.
