Свети Теодор живееше во времето на римскиот цар Диоклецијан, во градот Анкира.
Таму држеше меана, што ја користеше за да им помага на христијаните, што се криеја во околните планини и пусти места.
Во една прилика кога беше излезен до едно езеро во близина на градот, со цел да ги прибере телата на седум маченички – Тегуса, Александра, Клаудија, Фаина, Ефрасија, Матрона и Јулија, и чесно да ги погребе, беше предаден од еден свој пријател како христијанин (во тоа време хрстијаните беа гонети и погубувани само поради името христијани).
Свети Теодор пострада маченички од рацете на xелатот во 303 година.